Հայկական ազգայնականությունը հասարակական-քաղաքական գաղափարախոսություն է, որի բարձրագույն ձևի հիմնական դրույթներն են՝
- ազգային ինքնագիտակցությունը` հիմնված պատմական ժառանգության և ազգային գերնպատակի վրա
- ազգի հավաքական գիտակցությունը՝ հիմնված ազգային ինքնագիտակցության և համամարդկային արժեքների վրա
- հասարակական միասնականությունը
- ազգային շահերի գերակայությունը (հայկական պետության գործունեության, ազգի և քաղաքացու կենսագործունեության կարգավորիչ բոլոր ոլորտների ձևավորման և զարգացման մեջ)
- սեփական ուժերին ապավինումը (աշխարհաքաղաքական, ներքաղաքական, ռազմական, տնտեսական, մշակութային և այլ գործընթացներում)
- սեփական մշակութային արժեքների վերագնահատումը, պահպանումը, ստեղծումն ու զարգացումը
- անցյալի, ներկայի, ապագայի կապի անխզելիությունը
- ազգի հարատևումն անկախ պետականության պայմաններում, պատմականորեն ազգապատկան բնատարածքում:
Հայկական ազգայնականությունը
- չի ընդօրինակում օտար վարդապետություններ և անխուսափելի օտարամուտ տարրերը փոխառում է ըստ անհրաժեշտության՝ համապատասխանեցնելով ազգի էթնոհոգեբանությանն ու սեփական տարաբնույթ պայմաններին
- չի ընդունում այլ էթնիկ խմբերի ստորադասումը, մերժում էայլատյացությունը
- պատրաստակամ է ընդունել և ազգայնացնել համաշխարհային սոցիալական, նյութական, հոգևոր մշակութային նվաճումները, եթե դրանք չեն հակադրվում սեփական գաղափարներին
- պատրաստակամ է համագործակցության ու համակեցության օտար պետությունների և միավորների հետ
- նախատեսում է գործընկերային մթնոլորտ այլ գաղափարախոսությունների հետևորդների հետ, եթե այդ գաղափարախոսությունները մերժողական հակադրության մեջ չեն վերոնշյալ հիմնական դրույթների հետ
- հանդիսանում է հզոր պատվար ազգային ինքնության սպառնալիքների, այդ թվում՝ ասիմիլյատիվ մարտահրավերների դեմ
- երաշխավորում է քաղաքական, ռազմական, տնտեսական, մշակութային հզորացում՝ համայն հայությանն ու Հայաստանը դարձնելով համաշխարհային ազդեցիկ գործոն:
_______________________________________________________________________________________
Հայ ազգայնականը«Հայկական ազգայնականություն» գաղափարախոսության հետևորդն է:
Ազգային ատյան 